م

ليونل مسي درتاريخ بيست و چهارم جون سال1987 در بوينس آيرس آرژانتين چشم به جهان گشود.

پدرش خورخه نام داشت. در کودکي فوتبال بسيار خوبي داشت. امّا در نوجواني بيماري بدي گرفت و باعث به آمدن او به بندر بارسلون اسپانيا براي درمان شد. بيماري اش خوب شد. باشگاه بارسلونا از او دعوت کرد تا در تيم جوانان بارسا فوتبال خوبش را نمايش دهد. در بارسا درخشيد و خانواده اش براي اقامت به بارسلون آمدند. لئوآنقدر گلزني کرد تا به تيم بزرگسالان بارسا رفت. در اولين بازيش درآرژانتين مسي مثل ستاره درخشيد و پيراهنش را به پدرش هديه داد . همچنين در اولين بازيش در ليگ قهرمانان با چلسي به قدري درخشيد که شهرت جهاني گرفت. در بازي برگشت در حال درخشيدن بازيکنان چلسي او را به مدّت 6 ماه مصدوم کردند. به طوري که به اولين بازي جام جهاني 2006 نرسيد. امّا در بازي بعدي که آرژانتين صربستان را 6 تايي کرد گل زيباي ششم را به ثمر رساند.در بازي يک چهارم در مقابل آلمان بازي نکرد و روي نيمکت نشست.آرژانتين بازي را واگذار کرد به طوري که بيشتر کارشناسان فوتبال عقيده داشتند که با وجود مسي آرژانتين به نيمه نهايي راه پيدا مي کرد و از گردونه ي رقابت ها حذف نمي شد.به همين خا طر پکرمن سر مربي آرژانتين را اخراج کردند. بعد از جام جهاني 2006 آلمان، پيشنهادهاي زيادي به مسي شد –از جمله پيشنهاد 7ميليارد و 200ميليوني اينتر که معادل با 8 ميليون يورو بود- اما ليونل بارسا را ترجيح داد و پيشنهادها را رد کرد. در لاليگا در نيم فصل اول در بازي با سويا به مدّت 5 ماه مصدوم شد.اما در نيم فصل دوم در بازي برگشت با رئال مادريد هت تريک کرد. گل دقيقه 5 را با 10، 11 را با 22، و 72 را با 92 جواب داد و تيمش را از عزاي عمومي در آورد. او گفت:" من اين سه گل را به بارسا بدهکار بودم." و گفت:"اولين هت تريکم بود و فقط در محله مان هت تريک کرده بودم." او در مورد گل ها افزود :" صحنه منجر به گل اول را بارها با خود مرور کردم، پاس اتوئو بسيار خوب بود و در فضايي بسيار مناسب به من رسيد، خروج کاسياس سريع و بي نقص بود، اما با توجه به موقعيتي که در آن قرار داشتم توانستم بهترين ضربه ممکن را بزنم و آن را به شکلي زيبا وارد دروازه کنم . گل دوم را به خاطر دارم، محوطه جريمه شلوغ بود و بازيکنان زيادي در آن حضور داشتند بنابراين نمي توانستم توپ را به هر جايي که مي خواستم بفرستم. احتمال زيادي وجود داشت ضربه ام به بازيکنان برخورد کند امّا خوشبختانه توانستم آنگونه که مي خواستم به توپ ضربه بزنم.عملا هيچ کس نمي توانست مانع از ورود توپ به داخل دروازه شود.گل سوّم امّا شکل متفاوتي داشت.حرکتي کاملا انفجاري بود.رونالدينهو به من نگاه مي کرد و متوجه شدم مي خواهد مرا پا به توپ کند.در فضاي محدودي که پيش رويم بود حرکت کردم الگرا آنجا بود و کاسياس هوشيار به نظر مي رسيد .از اين که توانستم توپ را با آن کيفيت وارد دروازه کنم بسيار خوشحالم."مسي ششمين کسي بود که در پيراهن بارسا در مقابل رئال هت تريک مي کند. در جام قهرمانان دو سال بعد در مقابل ليون 2 گل زد. ودر فصل بعد لا ليگا در همه ي بازي ها گلزني کرد و هم اکنون آقاي گل اسپانياست.

او تا به حال 2 گل همانند مارادونا زده است . يکي گل مارادونا را به انگلستان که مسي به ختافه با دريپل کردن 6 نفر انجام داد و گل ديگر مارادونا که با دست گل کرد را مسي به اسپانيول زد و چنين کرد که با سر درون دروازه جای داد.

اين علت ها و علت ها ي ديگري است که او را به مارادونا ي دوم معروف کرده است.......

نام ديه گو مارادونا در دنياي فوتبال بيش از آنکه به خاطر نبوغ و خلاقيت و بازي هاي استثنايي او بيايد، به دليل جنجال ها و اخباري است که از زمان بازيگري او در ناپل ايتاليا همواره حول و حوش اين بازيکن شاخص آرژانتيني بوده است.

ديه گو يکي از بااستعدادترين بازيکنان نسل فوتبال جهان است که در خانواده يي فقير و پرجمعيت به دنيا آمد. فوتبال را در باشگاه آرجنتينوس جونيورز آغاز کرد و 15ساله بود که به تيم اول باشگاه پيوست. در حالي که تنها 17سال داشت به تيم ملي آرژانتين دعوت شد و در برابر مجارستان يک نيمه بازي کرد.

قدرت بازي سازي، پاس هاي بلند و کوتاه ميليمتري، قدرت حفظ توپ و هوش سرشار رهبري تيم در ميانه ميدان، ضربه هاي ناگهاني و حياتي، حفظ تعادل و قدرت پا به توپ عالي و بسياري از خصوصيات ديگر يک فوتباليست طراز اول در مارادونا جمع شده بود و اگر از نظر شخصيتي در حد مطلوبي بود بي ترديد در کنار بزرگان فوتبال دنيا يکي از ده مرد برتر فوتبال جهان نام مي گرفت.

javascript:IMAGE_OPEN('../IMAGE/PIC-BIG/SP_06_SETAREGAN15_2.JPG','IMG2')

پس از آن که «سزار منوتي» مربي بزرگ تيم ملي آرژانتين ديه گو را به دليل اخلاق و رفتار ناپايدارش و ناپختگي دوران جواني از تيم ملي کنار گذاشت و نام او را براي جام جهاني 78 در ليست تيم نياورد، مارادونا جام جهاني جوانان 79 توکيو را ميدان تاخت و تاز خود قرار داد و تيم ملي کشورش را به مقام قهرماني جهان رساند.

وقتي مارادونا در تيم باشگاهي آرجنتينوس جونيورز، در 166 بازي 116 گل به ثمر رساند، باشگاه معروف بوکاجونيورز حاضر شد براي خريد او پول خوبي پرداخت کند. اين بار رکورد او بهتر شد و در 28بازي، 40 گل زد و در سال 1981 با بوکاجونيورز قهرمان آرژانتين شد. کم کم نام جوان با استعداد آرژانتيني بر سر زبان ها افتاد و بارسلون با پرداخت بالاترين مبلغ، او را به ايالت کاتالونيا برد. از سال 1982 تا 1984 بارسلون محل بروز استعدادها و بازي هاي ديه گو بود. هافبک پرتوان آمريکاي جنوبي قهرماني سال 83 اسپانيا را براي بارسلون به ارمغان آورد.

javascript:IMAGE_OPEN('../IMAGE/PIC-BIG/SP_06_SETAREGAN15_3.JPG','IMG3')

حال تيم ناپل ايتاليا خواهان او بود و مبلغ بسيار بالايي به او پيشنهاد کرد تا در سال 84 به شهر ناپل مهاجرت کند. مارادونا هفت سال در ناپل ماند و در سال 1991که از ايتاليا به آرژانتين برگشت، معروف ترين و محبوب ترين ورزشکار شهر ناپل بود.

او يک تنه ناپل را به دو مقام قهرماني در سال 1987 و 1990 رساند. پس از بازگشت مارادونا به وطنش، تيم ناپل ديگر نتوانست قامت راست کند و حتي به دسته دوم بازي ها سقوط کرد. در سال 9119 مارادونا به اتهام حمل و مصرف مواد مخدر، از ايتاليا اخراج شد و به کشورش بازگشت و از آن سال به طور مرتب باشگاه خود را عوض کرد. معروف ترين باشگاهي که بعد از جام جهاني 94 در آن توپ زد، بوکاجونيورز بود که در سال هاي 9619 و 9719 در آن بازي کرد.

javascript:IMAGE_OPEN('../IMAGE/PIC-BIG/SP_06_SETAREGAN15_4.JPG','IMG4')

مارادونا چندي نيز مربي راسينگ بود که به دليل عدم موفقيت از کار برکنار شد.

در عرصه بازي هاي ملي موفقيت مارادونا بسيار چشمگير بود، بازيکني با قد کوتاه، اما با استارت هاي انفجاري؛ در هر لحظه يي که ديه گو اراده مي کرد قادر بود خط دفاعي حريف را به هم بريزد و با پاسي ناگهاني مهاجمان تيمش را صاحب موقعيت گل کند.

بازيکن برجسته يي مثل او همواره در زمين بازي، هدف تکل هاي خشن مدافعان حريف بود. قدرت بدني مرد کوچک آرژانتيني در سال هايي که هنوز به مواد غير مجاز روي نياورده بود غيرقابل تصور مي نمود. در ضربه هاي آزاد يک استاد به تمام معنا بود. ضربات پاي چپ او از پشت محوطه جريمه، کمتر خطا مي رفت. در جام جهاني اسپانيا و به هنگام ديدار با برزيل به دليل خطاي غيرورزشي از زمين اخراج شد تا باعث حذف آرژانتين شود؛ اما جام جهاني 86 مکزيک ميداني ديگر براي او بود. در آن سال او به قله شهرت و تکامل در عامل بازيگري رسيد و در راس يک تيم خوب و آرماني به رهبري دکتر کارلوس بيلاردو، اجازه نداد جام قهرماني از قاره آمريکا خارج شود. بازي هاي اعجاب انگيز مارادونا در مسابقات مقدماتي سبب شد مربيان تيم هاي حريف همواره چند بازيکن را مامور يارگيري مارادونا کند.

اما يارگيريها و خطاهاي متعدد نيز مانع بازي سازي و ارسال پاس هاي زيبا و به واقع استثنايي او نبود. او در بازي با انگلستان با زيرکي بسيار و با ضربه دست توپ را وارد دروازه حريف کرد تا اين گل به عنوان يک گل تاريخي در جام هاي جهاني ثبت شود. پس از آن با گلي ديگر بلژيک را از رسيدن به ديدار نهايي محروم کرد تا آرژانتين در برابر آلمان برگزارکننده ديدار پاياني جام جهاني مکزيک باشد. درخشش او سبب شد در پايان، بازي سه بر دو به سود آرژانتين خاتمه يابد و براي بار دوم جام جهاني نصيب آرژانتين شود. مارادونا در جام جهاني مکزيک به عنوان بهترين بازيکن شناخته شد. چهار سال بعد در جام جهاني ايتاليا، ستاره اقبال آرژانتين بلند بود که مارادونا يک بازي زيبا و تحسين برانگيز مقابل برزيل انجام داد تا تيم پر مهره رقيب را از دور رقابت ها حذف کند.

javascript:IMAGE_OPEN('../IMAGE/PIC-BIG/SP_06_SETAREGAN15_6.JPG','IMG6')

دو تيم آلمان و آرژانتين برگزار کننده ديدارنهايي بودند. پس از آنکه تيم آرژانتين به علت اخراج دو بازيکن خود 9 نفره بازي مي کرد، ضربه پنالتي «آندرياس بره مه» تيري بر قلب مارادونا بود تا تيم آرژانتين به مقام نايب قهرماني جهان بسنده کند. سال 1994 و جام جهاني آمريکا پايان کار ديه گو مارادونا در سطح ملي بود. مارادوناي 34 ساله به قدر کافي پخته بود که با وجود اضافه وزن، تيمش را رهبري کند؛ اما يک اشتباه اخلاقي و دوپينگ او در جريان بازي ها موجب شد تا او از بازي ها اخراج شود و 15 ماه از بازيهاي بين المللي محروم شود. پس از اخراج مارادونا تيم ملي آرژانتين ديگر کمر راست نکرد و خيلي زود از دور رقابت ها حذف شد. مارادونا با اين کار غيراخلاقي، مانع از اين شد که به عنوان اسطوره يي در جهان فوتبال نامش جاودانه شود و در کنار بزرگاني چون دي استفانو، پله، کرايف، و بکن باوئر قرار گيرد. آخرين دسته گل مارادونا، تيراندازي به سوي خبرنگاراني بود که سعي داشتند در زمان محروميت او از بازي هاي بين المللي، از او عکسبرداري کنند. او همچنان قصد داشت در فوتبال حرفه يي به مربيگري بپردازد و حاضر نيست با دنياي توپ گرد وداع کند.

ديه گو مارادونا- DIEGO MARADONA

مليت: آرژانتين

متولد: 30 اکتبر1960 در بوئنوس آيرس

پست: هافبک مياني- هافبک چپ

تعداد بازي هاي ملي: 90 بازي از سال 1977 تا 1994 ميلادي

افتخارات ملي: کسب مقام قهرماني جام جهاني 86 مکزيک و نايب قهرماني جام جهاني 90 ايتاليا، قهرماني جوانان جهان 79

رونالدو لوئیز نازاریو د لیما در تاریخ 22 سپتامبر سال 1976 در ریودوژانیرو در برزیل به دنیا آمد.

رونالدو فوتبال را در باشگاه تنیس والکوئره که یک تیم فوتسال محلی در منطقه بنتو ریبیرو بود‌ (منطقه‌ای که در آن متولد شده بود)، آغاز کرد. اول قصد داشت دروازه‌بان شود،‌ اما به دلیل کم بودن زمان حضورش درتیم، به خط حمله روی آورد. در 13 سالگی به باشگاه فوتسال سوسیا راموس بنتو ریبیرو پیوست. دو سال بعد به تیم سائوکریستووائو رفت و از آنجا بود که در زمین‌های بزرگ بازی کرد.
به دلیل توانایی زیادش در بازی از یک سو پیشنهاد بازی در تیم ملی زیر 17 سال برزیل را دریافت کرد و از سوی دیگر مورد توجه باشگاه کروزیرو از بلو هوریزونته قرار گرفت که در سال 1993 نیز او را به خدمت گرفت. رونالدو در اولین فصل حضورش در لیگ فوتبال برزیل، 12 گل در 14 بازی به نام خود ثبت کرد. به اینها باید 22 گلی را هم که در لیگ منطقه‌ای میناس گرایس زد، اضافه کرد. بعد از این که در سال 1994 اولین بازی ملی خود را انجام داد و در جام جهانی آمریکا هم شرکت کرد، مورد توجه و علاقه چندین باشگاه اروپایی قرار گرفت. گرچه دو تیم بزرک ایتالیایی،‌ یوونتوس تورین و آ.ث. میلان هم در بین این تیم‌ها بودند، وی به پیشنهاد روماریو،‌ هم‌تیمی‌اش در تیم ملی برزیل، به ازای 5/9 میلیون مارک راهی باشگاه هلندی آیندهوون شد. این مبلغ در آن زمان بالاترین مبلغی بود تا آن موقع به یک بازیکن برزیلی پرداخت شده بود.
رونالدو از سال 1994 تا 1996، 57 بازی رسمی برای آیندهوون انجام داد و 54 گل هم زد. وی در سال 1996 به ازای 30 میلیون مارک به بارسلونا پیوست. گرچه فقط یک فصل در این تیم بود، اما در همین مدت بسیار موفق عمل کرد. وی در فینال جام در جام اروپا تک گل پیروزی‌بخش بارسا را در مقابل پاری سن ژرمن، مدافع عنوان قهرمانی به ثمر رساند و با 34 گل زده، در سال 1997 آقای گل باشگاه‌های اسپانیا شد. وی در این دوره دوبار نیز در سال‌های 1996 و 1997 به عنوان مرد سال فوتبال جهان و یک بار در سال 1997 به عنوان مرد سال فوتبال اروپا انتخاب شد، و هر دو بار به عنوان جوان‌ترین بازیکنی که به این موفقیت دست پیدا می‌کند. وی در شروع فصل 1998/1997 به باشگاه ایتالیایی اینتر میلان منتقل شد. نراتزوری‌ها امیدوار بودند که با استخدام وی سلطه یوونتوس و میلان بر سری A را بشکنند و اولین عنوان قهرمانی پس از سال 1989 را کسب کنند. این انتقال 50 میلیون مارک برای اینتر هزینه داشت که در آن زمان رکورد نقل و انتقالات را در دنیا شکست. در آن فصل اینتر نایب قهرمان سری A و نیز قهرمان جام یوفا شد.
رونالدو نیز برخلاف آن که در هر لیگی در همان فصل اول آقای گل می‌شد،‌ در آن فصل بعد از اولیور بیرهوف آلمانی،‌ دومین گلزن برتر ایتالیا شد. فصل بعدی برای اینتر میلان فاجعه‌آمیز بود. آنها در لیگ هشتم شدند و به هیچ‌یک از جام‌های اروپایی هم راه نیافتند. رونالدو در این فصل برای اولین بار دچار مصدومیتی جزئی شد و فقط در 19 بازی تیمش حضور پیدا کرد و 14 گل نیز زد. فصل بعدی مصدومیتش پیشرفت کرد. در نوامبر سال 1999 زانوی راستش به شدت آسیب دید و پس از چهار ماه، وقتی به میدان برگشت،‌ در همان بازی اول و در دقیقه ششم به علت پارگی دوباره رباط پای راستش مجبور به ترک زمین شد. پس از 17 ماه استراحت در 20 سپتامبر سال 2001 در جام یوفا در مقابل تیم رومانیایی اف.سی. براشو به میدان بازگشت. با درخشش رونالدو در دور برگشت فصل 2002/2001 (7 گل زده در 10 بازی)، اینتر تا هفته آخر لیگ هم شانس قهرمانی داشت.
با یک شکست 2 بر 4 مقابل لاتزیورم در روز آخر، صدر جدول به یوونتوس رسید. در مقابل،‌ در جام جهانی 2002 در ژاپن و کره جنوبی، رونالدو بازگشتی موثر در قهرمانی برزیل داشت . بعد از آن،‌ رونالدو از اینتر میلان جدا شد و با مبلغ 45 میلیون یورو به رئال مادرید پیوست تا پس از لوئیز فیگو و زین‌الدین زیدان، سومین فوق‌ستاره خارجی این تیم باشد. اولین فصل حضور در رئال بسیار موفقیت‌آمیز بود. او در همان سال با رئال قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد و به علاوه بازهم به عنوان مرد سال اروپا و جهان انتخاب شد. وی از یک سو مطمئن‌ترین گلزن تیمش بود و از سویی دیگر در این فصل،‌ بیست و نهمین قهرمانی‌اش در لالیگا را جشن گرفت.
در فصل بعدی نیز یک بار دیگر پس از سال 1997 آقای گل باشگاه‌های اسپانیا شد. اما رئال نه در آن فصل و نه در دو فصل بعدی موفق به کسب هیچ عنوانی نشد، چیزی که برای تیم با آن همه ستاره یک فاجعه واقعی بود به خصوص که هم‌زمان بارسلونا، بزرگ‌ترین رقیب رئال، هم در لالیگا و هم در لیگ قهرمانان اروپا توانسته بود به مقام قهرمانی برسد. از فصل 2007/2006 دیگر رونالدو موقعیت خوبی در تیم نداشت. به طوری که در طول 215 روز هیچ گلی نزد و از سوی سرمربی جدید رئال،‌ فابیو کاپلو،‌ از ترکیب اصلی نیز کنار گذاشته شد، چراکه به مهاجم تازه وارد تیم،‌ رود فان نیستلروی هلندی اعتماد بیشتری داشت. در کنار همه این‌ها،‌ مصدومیت‌های جدید نیز گریبانگیر رونالدو شد. همه این‌ها سبب شد تا وی در ژانویه سال 2007 به فکر بازگشت به میلان در سری A ایتالیا بیفتد. البته این‌بار نه به اینتر میلان، ‌بلکه به تیم رقیبش،‌ آ.ث. میلان. انتقالی که باعث بی‌اعتباری‌اش نزد هواداران اینتر شد.
در میلان دوباره شروع به گلزنی کرد، اما در لیگ قهرمانان اروپا حق بازی در میلان را نداشت، ‌چراکه در همان فصل با پیراهن رئال در این مسابقات بازی کرده بود. البته در همان فصل،‌ تیم سابق او، رئال موفق شد قهرمانی در لالیگا را کسب کند. در سال 2007 با چندین مصدومیت مواجه شد‌، به طوری که در مجموع یک نیم‌سال در اختیار تیمش نبود متعاقب آن به تیم فنرباغچه استانبول ترکیه و سپس فلامینگو ریودوژانیرو پیوست.
در همین زمان به دلیل انجام یک انتقال خون که برای بهبودی سریع‌تر پای مصدومش انجام شده بود، به دوپینگ متهم شد. با وجود این، در تاریخ 13 ژانویه سال 2008در بازگشت به میادین فوتبال، در دیدار برابر ناپل دو گل زد و یک گل ساخت تا بازهم هنر فوتبالش را به رخ بکشد. اما این بازگشت فقط یک ماه به طول انجامید،‌ چراکه در 13 فوریه 2008 در دیدار مقابل لیوورنو رباط زانوی چپش به کلی پاره شده و به شدت دچار مصدومیت شد. پزشکان معالجش پیش‌بینی می‌کردند که تا اوایل ماه نوامبر بهبود یابد. به موازات این جریان، اتهام دوپینگ برعلیه او و باشگاه سابقش علنی شد و گفته شد که وی زمانی که در آیندهوون هلند بازی می‌کرده است، برای انبساط ماهیچه داروی آنابولیکا به او تجویز شده و همین معالجه سبب بروز این‌همه آسیب‌دیدگی شده است. از همین رو باشگاه میلان قرارداد او را تمدید نکرد، به طوری که وی در اول ژولای سال 2008 بدون باشگاه ماند. وقتی به ریودوژانیرو بازگشت،‌ در دسامبر همان سال قراردادی یک ساله با باشگاه کورینتیانس سائوپائولو امضاء کرد و در همان ابتدا با این تیم قهرمان منطقه سائوپائولو و جام حذفی برزیل شد.

به نام خدا

داوید ویا سانچز مهاجم طلایی تیم ملی اسپانیا در 3 دسامبر سال 1981 در لانگروی اسپانیا در خانواده ای 5 نفره به دنیا اومد

او یک خواهر و یک برادر دارد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در ایالت گیخون در شمال اسپانیا گذراند.

از بزرگترین آرزو های او بازی در تیم والنسیا بود که به این آرزو رسید و پس از بازی در تیم های اسپورتینگ گیخون و تیم محلی لانگرو  در والنسیا به مدت 5 سال بازی کرد و عنوان آقای گلی لالیگا را به دست آورد.

او در والنسیا به دوران اوج خود رسید و قهرمان جام حذفی اسپانیا شد .

او در سن 23 سالگی با پاتریشیا ازدواج کرد و صاحب دو دختر به نام زایدا و اولایا شد .

او با تیم ملی اسپانیا نیز به قهرمانی جام ملت های اروپا رسید و عنوان آقای گلی این رقابت ها را نیز کسب کرد.

او بارها از تیم هایی مثل بارسلونا ، رئال مادرید و منچستر یونایتد پیشنهاد داشت اما ترجیح میداد که در مستایا بماند .

 همراه با افت تیم والنسیا داوید ویا هم از دوران اوج خود فاصله گرفت و تصمیم گرفت مستایا را ترک کند و با بارسلونا قرار داد بست.

او با تیم ملی اسپانیا فاتح جام جهانی 2010 شد ، و توپ برنز این رقابت ها را ازآن خود کرد.

او در حال حاضر در بارسلونا بازی میکند و در رتبه ی سوم گلزنان برتر لالیگا قرار دارد.

او حالا 29 ساله است و با شکستن رکور رائول برترین گلزن تاریخ اسپانیا شناخته شده .

 مردم به دلیل چهره ی کودکانه ی او لقب ال گواخه به معنای بچه را به او دادند.

او سومین بازیکن خوش چهره ی جهان است و برترین ورزشکار سال 2010 شناخته شده است

تیم های باشگاهی.

‏ او در تیم‌های باشگاهی لانگرو، اسپورتینگ گیخون، رئال زاراگوزا، والنسیا و بارسلونا عضویت داشته و در ۴۶۷ بازی باشگاهی خود ، ۲۳۳ گل به ثمر رساند.

لانگرو []

او از سن ده سالگی تا سن هجده سالگی در تیم محل تولدش توپ زد و بازی‌های درخشانش در بازی‌های نوجوانان و جوانان مورد توجه چند تیم از جمله اسبورتینگ گیخون قرار گرفت تا جایی که به عضویت تیم جوانان اسبورتینگ گیخون درآمد.

اسپورتینگ گیخون []

او در سن ۱۸ سالگی به عضویت تیم جوانان گیخون در آمد و در ۶۵ بازی که برای این تیم انجام داد، توانست ۲۵ گل به ثمر برساند. نمایش خوب او در تیم دوم گیخون باعث شد که به تیم اصلی این باشگاه بیاید و در طول ۸۰ بازی ای که برای این تیم انجام داد، نزدیک به ۴۰ گل به ثمر رساند و مورد توجه تیم‌های بزرگ تری قرار گرفت.

رئال زاراگوزا []

در سال ۲۰۰۳ ریال زاراگوسا با پرداخت ۳ میلیون یورو ویا را به خدمت خود درآورد.ویا دو سال در این تیم حضور داشت و توانست در ۷۳ بازی که برای این تیم انجام داد ، ۳۲ گل به ثمر برساند که آمار فوق العاده ای بود و همین بازی درخشان او توانست مورد توجه تیم‌های قدرتمند لالیگا درآید.

والنسیا []

در سال ۲۰۰۵ تیم فوتبال والنسیا با پرداخت ۱۳ میلیون یورو ویا ی ۲۴ ساله را به عضویت خود درآورد.ویا در این تیم دوران اوج خود را سپری کرد و به یکی از ستارگان لالیگا و تیم ملی اسپانیا تبدیل شد. او در طول ۱۶۶ بازی که با پیراهن شماره ۷ والنسیا انجام داد ، ۱۰۷ گل به ثمر رساند.این دوران طلایی ویا باعث شد مورد توجه تیمبرسلوناا قرار گیرد.

بارسلونا

تیم مشهور و بزرگ بارسلونا در تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۰ با عقد قراردادی به مبلغ ۴۰ میلیون یورو ویا را به جمع ستارگان تیم خود افزود.مراسم معارفه ویا دو روز بعد از ثبت قرارداد این بازیکن با بارسلونا در ورزشگاه نیوکمب با حضور بیش از ۳۵ هزار نفر از هواداران بارسلونا برگزار شد.او در فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ پیراهن شماره ۷ بارسلونا را به تن کرد.

بازی‌های ملی []

داوید ویا در مجموع ۶۳ بازی برای تیم ملی اسبانیا به میدان رفته است که در مجموع ۴۳ گل به ثمر رسانده است.او با ۶ گلی که در رقابت‌های یورو ۲۰۰۸ آقای گل این رقابت‌ها شد.وی برترین گل زن تاریخ فوتبال اسپانیا محسوب میشود و پس از او رایول گونزالس قرار دارد. داوید ویا در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ فوق ستاره اسبانیا بود و این تیم را یک تنه تا مرحله نیم نهایی بالا آورد و اسپانیا را جزو چهار تیم برتر جام جهانی (برای اولین بار در تاریخ جام جهانی) قرار داد.او تا مرحله نیم نهایی با به ثمر رساندن ۵ گل آقای گل این رقابت هاست