بخشي از كتاب بيوگرافي انجلوتي در مورد انديشه هاي خودش است . او مي گويد :"‌وقتي وارد باشگاهي مي شوم ،‌هوادار شماره يك آنها مي شوم . " 
"من مربي هستم "
"بايد روشن كنم : تركيب ها را خودم انتخاب مي كنم . هميشه همين طور بوده است . فقط يك بار ،‌برلوسكوني از من خواست تا توضيح دهم كه چرا يك بازيكن را كنار گذاشته ام و ديگري را نه . گاهي وقتي يكي از بازيكنان محبوبش را از تركيب كنار مي گذاشتم با هم صحبت مي كرديم . بازيكنان با استعدادي كه برايش عجيب بود كه نيمكت نشين مي شوند . در اواخر رونالدينيو و در اوايل روي كاستا . عشق فان باستن و ساويچويچ بود و كاكا را مي پرستيد . اگر مديري از من بخواهد توضيح بدهم ، موظفم اين كار را انجام مي دهم . يك مربي موظف است كه كارش را به مديرش توضيح دهد . اين حس بسيار خوبي به من مي دهد . "‌

استرس ها 
"پشتم مقاوم در مقابل زلزه است . روي نيمكت هايي نشسته ام كه مدام تكان مي خورند . پشت من همه نوع از زلزله ها با ريشترهاي متفاوت را تجربه كرده است . از زمين لرزه هاي كوچك تا آنهايي كه ويرانگر هستند . هر كسي يك جايي راحت است و من روي كوه آتشفشان راحت هستم . هميشه همين طور بوده است . هميشه با تهديد اخراج زندگي كرده ام . " 

روز عصبانيت ... 
"خاطره اي از ميلان دارم كه 2-0 به بولونيا باختيم . خيلي بد بازي كرديم . براي اولين بار و شايد تنها بار در زندگي ام عصبي شدم و نتوانستم جلوي خشمم را بگيرم . به ميز مشت زدم و به در لگد كوبيدم . يك بطري را شكستم و شروع به فرياد زدن كردم . به همه توهين كردم و شخصا به آنها حمله كردم . حرفهاي عجيبي به آنها زدم . آن روز بود كه تاريخچه آن تيم را دستخوش تغييرات كرد . " 

آل پاچينو
"وقتي با چنين شرايطي (اشاره فينال چمپيونزليگ 2003 مقابل يوونتوس) بايد مقابله كنم ، دو اصل دارم : تمركز و نظم . دو روز قبل از بازي ، به جاي حرفهاي تاكتيكي ، در آن زمان به بازيكنان فيلم نشان دادم . فيلم " هر يكشنبه كذايي " آل پاچينو را به آنها نشان دادم . جمله معروفي داشت :" زندگي را اينچ ها تشكيل مي دهند . " و به آنها گفتم كه فوتبال نيز مثل زندگي است و هر اشتباه ،‌هر چقدر كوچك مي تواند ويرانگر باشد و تيم بايد با همه وجود بازي كند . همچنين يك دي وي دي از مسيرمان تا فينال آماده كردم . چراغ ها را روشن كردم و گفتم :" فقط يك چيز باقي مانده است . خودم را براي گرفتن اسكار بهترين فيلمنامه آماده كرده ام . "‌

هواداران جديد رئال
"هميشه يك بنرامه مشخص دارم . وقتي وارد باشگاهي مي شوم ، تبديل به هوادار شماره يكش مي شوم . حاضرم شرط ببندم كه در مورد همه مرباين اين اصل صادق نيست . اما براي من خيلي هيجان انگيز است . من يك تاجر نيستم ، كسي هستم كه به عشق هاي رومانيتك قديمي علاقمندم . به فرهنگ و تاريخ باشگاه ها علاقمندم . به نظرم براي مديريت كارم اين يك وظيفه است . نمي شود كه يك روز در باشگاهي باشي و بدون هيچ مقدمه چيني ستور بدهي . البته قابل درك هم نيسكه يك باشگاه در طول فصل تصميمات مربي اش را زير سوال ببرد . اين كار ناكارآمد خواهد بود . " 

عاشق غذا
فوتبال مثل غذا خوردن با دوستان است ، هر چقدر بيشتر مي خوري ، گرسنه تر مي شوي . من مي توانم در آن لحظه يك اسب را درسته قورت بدهم . قهرمان ايتاليا ، اروپا و جام باشگاه هاي جهان شدم اما برايم كافي نيست . من مثل يك فيلسوف عاشق راگو هستم . با ايده اي كه لايق جايزه نوبل است : سالامي به تو لطمه نمي زند ، آن چاقوست كه به خوكي فرو مي رود كه همچون حيواني مقدس است، همان طور كه گاوها در هند اين حكم را دارند و ايبراهيموويچ براي هواداران اينتر ... "

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: